( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​ហិន, ឲ្យ​វិនាស : វា​បង្ហិន​តែ​បង​ប្អូន​ឯង ។ បង្ហិន​បង្ហោច ធ្វើ​ឲ្យ​ហិន​ហោច ។ បង្ហិន​បំផ្លាញ បង្ហិន​ឲ្យ​លាញ ។