បច្ចន្ត​ប្រទេស

ប៉័ច-ច័ន-តៈ-- បា. សំ. ( ន. ) (បច្ចន្តប្បទេស; ប្រត្យន្តប្រទេឝ) ប្រទេស​ជា​ចុង​នៃ​ប្រទេស​ធំ​ៗ ។ ក្នុង​គម្ពីរ​វិន័យ​ខាង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា មាន​សេចក្ដី​ចង្អុល​ប្រាប់​បញ្ជាក់​ដោយ​ដាច់​ខាត​ថា ប្រទេស​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ក្រៅ​អំពី មធ្យម​ប្រទេស គឺ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​ភាគ​បណ្ដាល​ចេញ ហៅ​ថា បច្ចន្ត​ប្រទេស ទាំងអស់; ឯ​មធ្យម​ប្រទេស​នោះ ហៅ​ថា ជម្ពូ​ទ្វីប វិញ​ក៏​បាន ។