ប៉័ញ-ចៈ-កាម៉ៈ-គុន បា. ( ន. ) កាមគុណ ៥ គឺរូប, សំឡេង, ក្លិន, រស, សម្ផស្ស : បុថុជ្ជនតែងចំពាក់ជក់ចិត្តក្នុងបច្ចកាមគុណជាធម្មតា; បុគ្គលពាលច្រើនតែវិនាសខ្លួន ព្រោះបញ្ចកាមគុណ ។ (ម. ព. កាមគុណ ផង) ។
