ប៉ៈដិកូល៉ៈស័ញ-ញ៉ា បា.; សំ. ( ន. ) (ប្រតិកូលសំជ្ញា) សេចក្ដីសម្គាល់ថាគួរខ្ពើម ឬសេចក្ដីយល់ថាឃើញ ផ្ទុយគ្នានឹងរបស់ដែលគួរស្រឡាញ់គួររីករាយ : ឃើញរូបអសុភក៏កើតមានបដិកូលសញ្ញា ។
