ប៉ៈ- បា.; សំ. ( ន. ) (បដិឃ; ប្រតិឃ) សេចក្ដីចង្អៀតចិត្ត, សេចក្ដីក្នាញ់, ដំណើរប៉ះទង្គុកចិត្តដោយសេចក្ដីក្រោធ : កើតមានបដិឃៈ, រំងាប់បដិឃៈ ។ រ. ស. កិ. ទ្រង់ព្រះបដិឃៈ គឺទ្រង់ក្នាញ់ ។ បដិឃចិត្ត ចិត្តដែលមានបដិឃៈ, ចិត្តក្នាញ់ ។
