បដិសេធ

ប៉ៈដិសែត បា.; សំ. ( កិ. ) (ប្រតិឞេធ) ឃាត់, ហាម, លើក​ចោល​ឬ​ទាត់​ចោល​លែង​យក​ជា​ការ, លែង​រាប់​អាន : បដិសេធ​ពាក្យ, បដិសេធ​សេចក្ដី, បដិសេធ​រឿង​ហេតុ ។

 បា.; សំ.  ( ន. )  (បដិសេធ ឬ សេធន; ប្រតិឞេធ ឬ ប្រតិឞេធន) ការ​ឃាត់, ការ​ហាម, ដំណើរ​លើក​ចោល ឬ​ទាត់​ចោល​លែង​យក​ជា​ការ, លែង​រាប់​អាន ។ ឈ្មោះ​វណ្ណយុត្ត​មួយ​ប្រភេទ (ម. ព. ទណ្ឌឃាដ ឬ ទណ្ឌឃាត) ។   បដិសេធន៍