( ន. ) ចម្រៀក​ឈើ, ចម្រៀក​ឫស្សី​ដែល​មាន​បន្ទារ​ធំ​ជាង​ទោល (ចម្រៀក​សំប៉ែត) : បន្ទះ​ក្ដារ ។