ប៉ៈរ៉ា- សំ.; បា. ( ន. ) អ្នកដែលលុះនៅក្នុងអំណាច, ក្នុងបង្គាប់នៃអ្នកដទៃ (ម. ព. ទារាធីន ផង) ។ ព. ផ្ទ. អត្តាធីន, សេរីភាព ។
