បាវព្រាវ
( ន. ) មនុស្សអ្នកខ្សត់ខ្សោយទន់ទាបឥតមានទីពំនាក់ ដែលចូលមកសុំជ្រកអាស្រ័យនៅផង, ជាអ្នកធ្វើកិច្ចការបម្រើដូចបាវ, សម្រេចការបរិភោគនិងការដេកនៅជាមួយនឹងបាវ (សម័យសព្វថ្ងៃនេះ ឈប់ប្រើពាក្យ បាវព្រាវ នេះហើយ) ។ ម. ព. បាវ ១ ន. ទៀតផង ។