ប៉ីតិ បា.; សំ. ( ន. ) (ប្រីតិ) សេចក្ដីត្រេកអរព្រឺព្រួច ផ្សព្វផ្សាយ អណ្ដែតអណ្ដូង, សេចក្ដីឆ្អែតចិត្តដោយអំណរ ដ៏វិសេស; ឈ្មោះអង្គទី ៣ នៃបឋមជ្ឈាននិងអង្គទី ១ នៃទុតិយជ្ឈាន (ម. ព. ឈាន ២ ន.) ។
