បុប-ពេ បា.; សំ. ( គុ. ) (បុព្វ > បុព្វេ; បូវ៌ > បូវ៌េ) មុន, ពីដើម, ពីព្រេងនាយ ។ ពាក្យនេះខ្មែរយើងប្រើជា ន. ឬជា និ. ប្រាប់កាល, ច្រើននិយាយថា សំណាងពីបុព្វេ, កម្មពីបុព្វេ...។
