( កិ. ) ចាប់​ក្របួច ឬ​ចាប់​ប្រមូល​ជា​ដុំ​កួច​ជា​ភ្នួង : បួង​សក់ ។ បួង​ដៃ ក្ដាប់​ដៃ​មូរ​កង្កួញ​បង្កោង​ចូល​ក្នុង ។ បួង​ប្រមោយ មូរ​ប្រមោយ​ខ្វេរ​ចូល​ក្នុង ។ បួង​ស្រូវ ទាយ​ចំនួន​ស្រូវ​ដែល​ស្ទង់​ស្មាន (ប្រើ​តែ​ក្នុង​កាល​ពី​ដើម​ដែល​នៅ​មាន​អាជ្ញា​លួង​និង​មេ​កង​កត់​ពន្ធ​ស្រូវ)។