( កិ. ) ចាប់​គ្រវាត់​ឲ្យ​ភ្លាត់​ជំហរ​ឬ​ឲ្យ​ដួល; ចាប់​ផ្តួល : អ្នក​ចំបាប់​បោក​គ្នា ។ ចាប់​កាន់​គ្រវាត់​ឬ​គ្រវាត់​ចោល​ពេញ​កម្លាំង​ដៃ : បោក​សំពត់, បោក​កង្កែប ។

( កិ. ) បំភ័ន្ត​ឬ​បំភ្លាត់​គេ​ដោយ​សម្ដី​ឲ្យ​គេ​លង់​គំនិត ឬ​ឲ្យ​គេ​បង់​ទ្រព្យ, ខូច​ប្រយោជន៍ : បោក​ប្រាក់​គេ, រក​ស៊ី​បោក​ប្រាស់ ។ ប្រើ​ជា ន. ក៏​មាន : ប្រយ័ត្ន​ចាញ់​បោក​គេ ! បោកប្រាស់