ក៏​គឺ​តួ ប នុះ​ឯង គ្រាន់​តែ​ប្រើ ត្រី​សព្ទ (៊) នេះ​គឺ​លេខ ៣ ខ្មែរ​សម្រាប់​ប្រើ​ជា​លេខ នព្វន្ត ដាក់​ពី​លើ​ឲ្យ​ជា​សិថិល-ឃោសៈ មាន​សំឡេង​ធំ សម្រាប់​សរសេរ​អក្សរ​ឈ្មោះ​មនុស្ស​ខ្លះ ដូច​ជា​ឈ្មោះ ប៊ន, ប៊ិន, ប៊ី, ប៊ុត, ប៊ុន... និង​ឈ្មោះ​ប្រទេស, ឈ្មោះ​ក្រុង... ដូច​ជា ប៊ុលហ្គារ, ប៊ុលហ្គារី, ប៊ុយដាប៉េស្ត Bulgar, Bulgarie, Buldapest ។ល។ និង​ឈ្មោះ​វត្ថុ​ជា​ពាក្យ​បរទេស​កុំ​ឲ្យ​ខ្មែរ​ក៏​ហៅ​តាម​ឈ្មោះ​ដើម​ដែរ ត្រូវ​សរសេរ​ដោយ​តួ ប៊ ព្រោះ​ជា​ការ​ចាំ​បាច់​នោះ​មាន​តិចតួច​ណាស់ ។ សម្រាប់​ភាសា​ខ្មែរ, បណ្ដា​អក្សរ​មាន សំឡេង​តូច ៤ តួ គឺ ប > ប៊, ស > ស៊, ហ > ហ៊, អ > អ៊, នេះ, ស៊ ហ៊ អ៊ បី​តួ​នេះ កាល​បើ​ផ្សំ​ជាមួយ​នឹង​ស្រៈ អិ, អី, អើ ដែល​មាន​សំឡេង​​ធំ​ជា អ៊ិ, អ៊ី, អ៊ើ សរសេរ​ផ្សំ​ជា ឈ្មោះ​ស៊‌ិន, ឈ្មោះ​ហ៊‌ិន , ឈ្មោះ​អ៊‌ិន; ស៊‌ីបាយ, លេងហ៊‌ី, អ៊‌ីចឹង; ស៊‌ើក​ៗ.... ប៉ុន្តែ​ដើម្បី​សម្រួល​កុំ​ឲ្យ​ត្រួត​លើ​គ្នា​ពីរ​ជាន់, ត្រូវ​សរសេរ ឈ្មោះ​ស៊ិន, ឈ្មោះ​ហ៊ិន, ឈ្មោះ​អ៊ិន, ស៊ីបាយ, លេង​ហ៊ី, អ៊ីចឹង, ស៊ើក​ៗ... ដូច្នេះ​វិញ​ក៏​បាន; ឯតួ ប៊ នេះ​ទោះ​ផ្សំ​ជាមួយ​នឹង​ស្រៈ អ៊‌ិ, អ៊‌ី, នោះ ក៏​ដោយ អ្នក​សរសេរ​ក៏​ពុំ​អាច​ប្រើ​ជា ប៉ិ, ប៉ី ឲ្យ​ច្រឡំ​នឹង ប៉ ឡើយ, ដូច​ជា​ឈ្មោះ ប៊ិន កុំ​សរសេរ ប៉ិន, ឈ្មោះ ប៊ី កុំ​សរសេរ ប៉ី ព្រោះ​កុំ​ឲ្យ​ច្រឡំ​នឹង​ពាក្យ​ថា ប៉ិន​ធ្វើ​ការ, ប៉ិន​ប្រសប់; ផ្លុំ​ប៉ី, ប៉ី​ពក; ឆក់​ប៉ី; ផ្កា​ចំប៉ី ជាដើម ។