ប្រកិត

( កិ. វិ. ) ដែល​កិត​ជាប់​គ្នា : ដេញ​ប្រកិត ។ គុ. ដែល​ជិត​ស្ទើរ​នឹង​ដល់​គ្នា : ផ្ទះ​ប្រកិត​គ្នា ។