ប្រណិត សំ.; បា. ( គុ. ) (បណីត) ដែល​ឧត្តម, ថ្លៃថ្លា, ផ្ចិតផ្ចង់, ស្រស់​បញ្ចង់, រលើប​រលង់, ឆើតឆាយ; ឆ្ងាញ់​ពីសា : របស់​ប្រណីត; អាហារ​ប្រណីត ។ ប្រណីត​ប្រណម ផ្ចង់​កាយ​គោរព, លើក​ដៃ​ប្រណម្យ​ដោយ​ផ្ចិត​ផ្ចង់; ផ្ចិតផ្ចង់​អស់​ពី​ចិត្ត (សរសេរ​ជា ប្រណិត ក៏​បាន) ។