ប្រភប់ សំ.; បា. ( ន. ) (ប្រភវ; បភវ) ដែនកើត, ទីដែលកើតមុន, ហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យកើត, ដើមកំណើត : តណ្ហាជាប្រភពនៃសេចក្ដីទុក្ខលំបាកគ្រប់យ៉ាង, ការងារជាប្រភពនៃទ្រព្យសម្បត្តិ ។ ក្បាលស្ទឹង, ក្បាលទន្លេ, មេទឹក (បារ. Source) ។
