ប្រយ៉ាត់ សំ.; បា. ( ន. ) (ប្រយត្ន; បយតន) ការលាង, ជម្រះ, សម្អាត ។ ព្យាយាម, ការខំប្រឹងថែទាំ; ការប្រុងដោយមិនធ្វេសប្រហែស ។ ខ្មែរច្រើនប្រើជា កិ. ប្រយ័ត្នមិនឲ្យធ្លាក់, ប្រយ័ត្នខ្លួន ។
