ប្រាកដ
--កត់ សំ.; បា. ( គុ. ) (ប្រកដ ឬ ប្រាកដ; បាកដ) ដែលល្បីល្បាញ, ដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ, ដែលលេចឮច្បាស់លាស់; ដែលមែនពិតណាស់ : សេចក្ដីប្រាកដ, សម្ដីប្រាកដ ។ កិ. វិ. ជាក់ច្បាស់មែន : ឃើញប្រាកដ, ដឹងប្រាកដ ។ ប្រាកដជា និ. មុខជា, មែនជា, ពិតជា : ប្រាកដជានឹងទៅ, ប្រាកដជាឲ្យហើយ ។ ប្រាកដប្រជា ឬ ប្រកដប្រជា កិ. វិ. ឬ គុ. មែនទែន, ពិតណាស់ : និយាយប្រាកដប្រជា; សម្ដីប្រាកដប្រជា (សរសេរជា ប្រកដ ក៏មាន ) ។