--កត់ សំ.; បា. ( គុ. ) (ប្រកដ ឬ ប្រាកដ; បាកដ) ដែល​ល្បីល្បាញ, ដែល​មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ, ដែល​លេច​ឮ​ច្បាស់លាស់; ដែល​មែន​ពិត​ណាស់ : សេចក្ដី​ប្រាកដ, សម្ដី​ប្រាកដ ។ កិ. វិ. ជាក់​ច្បាស់​មែន : ឃើញ​ប្រាកដ, ដឹង​ប្រាកដ ។ ប្រាកដ​ជា និ. មុខ​ជា, មែន​ជា, ពិត​ជា : ប្រាកដ​ជា​នឹង​ទៅ, ប្រាកដ​ជា​ឲ្យ​ហើយ ។ ប្រាកដ​ប្រជា ឬ ប្រកដ​ប្រជា កិ. វិ. ឬ គុ. មែនទែន, ពិត​ណាស់ : និយាយ​ប្រាកដ​ប្រជា; សម្ដី​ប្រាកដ​ប្រជា (សរសេរ​ជា ប្រកដ ក៏មាន ) ។