ប្រាង សំ. ( ន. ) (ប្រាង្គណ) ទីវាលជាធ្លា, ទីផ្ទៃវាលយ៉ាងដូចទីវាលមុខផ្ទះ, មុខប្រាសាទ, ដំណាក់ ជាដើម (ម. ព. ប្រាង្គ ផង) ។
