ប្រឹស សំ.; បា. ( ន. ) (ប្ឫឞ្ឋ; បិដ្ឋ, បិដ្ឋិ) ខ្នង; (រ. ស.) : ព្រះប្រឹស្ឋ (ព. កា.) : ព្រះប្រឹស្ឋរាងហំ ព្រះកាយស័ក្តិសម ជាមេទ័ពជាតិ ទ្រង់មានសម្ដី ពុំដែលឃ្លៀងឃ្លាត ជាទង់ជ័យជាតិ ឥតក្សត្រិយ៍ណាប្រៀប ។
