ផ័ស-សៈ បា.; សំ. ( ន. ) (ផស្ស; ស្បឝ៌) សម្ផស្ស, ផ្សព្វ គឺ​អារម្មណ៍​ដែល​មក​ប៉ះ​ត្រូវ​អាយតនៈ មាន​ភ្នែក​ជាដើម, ការ​ប៉ះ​ពាល់​ត្រូវ ។ ផស្សៈ