( កិ. ) រលីង​ត្រី​ងៀត​ឬ​សាច់​ងៀត​ដែល​បុក​ល្អិត​ជាមួយ​នឹង​ខ្លាញ់​ជ្រូក... ។

( កិ. ) ទាត់​ច្រាន, វែក​នឹង​ដៃ​ឲ្យ​ងាក​ឲ្យ​បែរ​ចេញ​ឬ​កៀស​កៀរ​វាច​នឹង​ដៃ : ផាត់​វាំងនន, ផាត់​អង្ករ ។ លើក​ទុក​ដោយ​ឡែក​មិន​រាប់​បញ្ចូល​ផង : ផាត់​សំបក​ចេញ, ផាត់​ចេញ​មិន​យក​ជា​ការ ។ លាប​ឲ្យ​ផូរផង់, ឲ្យ​ហ្មត់ហ្មង, ឲ្យ​រលង់រលើប : ផាត់​ម្សៅ, ផាត់​ថ្នាំ ។ បក់​បង្ហើរ​ឬ​បក់​បង្ហួស : ខ្យល់​ផាត់​ពពក, ខ្យល់​ផាត់​ទឹក​ភ្លៀង ។ ផាត់​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​សំបក (ព. ប្រ.) លើក​ចោល​លែង​រាប់​អាន, លែង​យក​ជា​ការ ។ ផាត់​ទាត់ បូក​បោះ​ទូទាត់​ឲ្យ​ឃើញ​ដោយ​ឡែក ឬ​ឲ្យ​លែង​មាន​ទាក់ទិន​ត​ទៅ​ទៀត ។