ផាប៉ា
ស. ( ន. ) សំពត់ដែលទាយកយកទៅពាក់នៅព្រៃ ដោយមានសំបុត្រប្រាប់សេចក្ដីបិទនៅនោះ ឬដោយមានសញ្ញាណាមួយ ឲ្យភិក្ខុសង្ឃដឹងថា សំពត់នោះទុកដូចជាសំពត់បង្សុកូលឲ្យភិក្ខុសង្ឃអង្គណាដែលប្រទះឃើញ និមន្តទស់យកចុះ (របៀបដើមគេចំពោះសង្ឃ ជាសង្ឃគតាទក្ខិណាទាន ពុំមែនបាដិបុគ្គលិកទានទេ, លុះចំណេរកាលតៗមក ក៏ក្លាយជាបាដិបុគ្គលិកទានទៅខ្លះព្រោះមកពីទាយកភ័ន្តច្រឡំ) ។