1. ស. ( ន. ) សំពត់​ដណ្ដប់ ។ ខ្មែរ​យើង​ហៅ​ចំពោះ​តែ​សំពត់​ព្រែ​សូត្រ​សម្រាប់​ប្រើ​ពានា​ឬ​ដណ្ដប់; ច្រើន​តែ​ដេរ​ភ្លោះ​គ្នា​សម្រាប់​ដណ្ដប់​ក្នុង​រដូវ​រងា ។
  2. (បំពាំក់) ប្រភេទកំណាត់លម្អមួយផ្ទាំងដែលមានភ្លីច្រើននិងពណ៌ផ្សេងៗ ប្រើក្នុងរបាំបុរាណ សម្រាប់តួនាងវ័យជំទង់ពាក់រុំលើដងខ្លួន ដោយវាត់មកលើស្មាឆ្វេងទម្លាក់ចុងជាយម្ខាងមកក្រោយត្រឹមត្រគាក។