ជើង ដ ( កិ. ) ប្រាប់, ជម្រាប, ប្ដឹង​ដោយ​មាត់​ទទេ ឬ​ដោយ​សូត្រ​ជា​សេចក្ដី​រៀបរាប់​ឲ្យ​ដឹង (ស. ស. ប្រើ​ចំពោះ​តែ​សមណៈ, បព្វជិត) ត្រូវ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ជា​អ្នក​ឈ្លាស​ប្រតិពល​ផ្ដៀង​ជំនុំ​សង្ឃ​ឲ្យ​ដឹង​ជាមុន...។