ជើង ដ ( កិ. ) ប្រាប់, ជម្រាប, ប្ដឹងដោយមាត់ទទេ ឬដោយសូត្រជាសេចក្ដីរៀបរាប់ឲ្យដឹង (ស. ស. ប្រើចំពោះតែសមណៈ, បព្វជិត) ត្រូវភិក្ខុមួយរូបជាអ្នកឈ្លាសប្រតិពលផ្ដៀងជំនុំសង្ឃឲ្យដឹងជាមុន...។