ជើង ដ ( កិ. ) លើក​ភារៈ​ឬ​កិច្ចការ​ទាំង​ស្រុង​ដាក់​ប្រគល់​ឲ្យ​ទៅ​អ្នក​ដទៃ​ដោយ​អាង​ថា​ស្រេច​នឹង​គេ ឬ​លើក​គំនិត​ផ្អែក​ទៅ​លើ​អ្នក​ដទៃ : ផ្ដែក​មុខ​ការ​ឲ្យ, ផ្ដែក​គំនិត​ទៅ​លើ​កូន ។