( ន. ) ពំនូកឬជួរខ្សាច់ដែលកើតមានដោយអំណាចទឹកហូរប្រមូលឬក៏ខ្យល់បក់កៀរប្រមូលមានសណ្ឋានជាជួរវែងខ្ពស់ជាងទំនាបខ្សាច់ប្រក្រតី (ព. បុ. ហៅ ត្បូងខ្សាច់) ។ ផ្នូកខ្សាច់
