ផ្នោះ
( ន. ) ប្រដាប់ធ្វើដោយឈើខ្លឹម មានស្ពឺរមួលមួយគូវិលសង្កៀតគ្នា សម្រាប់បោះកប្បាស : ផ្នោះកប្បាស; រមួលដូចស្ពឺផ្នោះ ។ ពាក្យបណ្ដៅបុរាណថា អាសៃហៀរ អាសៃហៃ ចាប់បានដៃ អាសៃហៀរ ស៊ីសាច់ខ្ជាក់គ្រាប់ កន្សែងទ្រាប់ កញ្ជើត្រង ខ្ជាក់ច្រើនដង អាសៃហើយ (តើហ្នឹងជាអ្វី ? -ផ្នោះបោះកប្បាស ។ ថាហ្នឹងត្រូវហើយ !) ។