ផ្លាញ
( កិ. ) ធ្វើឲ្យលាញ, ឲ្យវិនាស, ឲ្យអន្តរាយ, បំបាត់បង់ : ផ្លាញជីវិត គឺបំបាត់ជីវិត (សម្លាប់); ផ្លាញទ្រព្យ គឺធ្វើទ្រព្យឲ្យលាញ, ឲ្យវិនាស (សព្វថ្ងៃនេះច្រើនប្រើ បំផ្លាញ ជាង) ។
( កិ. វិ. ) ភ្លែត, ដែលរហ័សភ្លាម, រហ័សណាស់ ដោយលោតឬរឥល : ត្រីលោតផ្លាញ, រឥលផ្លាញ ។