( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​លាញ, ឲ្យ​វិនាស, ឲ្យ​អន្តរាយ, បំបាត់​បង់ : ផ្លាញ​ជីវិត គឺ​បំបាត់​ជីវិត (សម្លាប់); ផ្លាញ​ទ្រព្យ គឺ​ធ្វើ​ទ្រព្យ​ឲ្យ​លាញ, ឲ្យ​វិនាស (សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ច្រើន​ប្រើ បំផ្លាញ ជាង) ។

( កិ. វិ. ) ភ្លែត, ដែល​រហ័ស​ភ្លាម, រហ័ស​ណាស់ ដោយ​លោត​ឬ​រឥល : ត្រី​លោត​ផ្លាញ, រឥល​ផ្លាញ ។