ពង្រត់

( កិ. ) នាំ​ឲ្យ​រត់, នាំ​រត់​ទាំង​អំណាច : ពង្រត់​កូន​ស្រី​គេ​យក​ធ្វើ​ជា​ប្រពន្ធ ។