ពង់វក់ ( កិ. ) ធ្វើឲ្យវក់, នាំឲ្យវក់, ធ្វើឲ្យវិលវល់ចិត្តគំនិត : កុំបណ្ដោយឲ្យបាបមិត្ត ពង្វក់ឲ្យខូចខួរក្បាល ។ ពង្វក់ពង្វី កិ. នាំឲ្យវក់វី (ម. ព. ពង្វីពង្វក់ ទៀតផង) ។
