ពន់ សំ. បា. ( ន. ) (ពន្ធ ជា កិ. “ចង, ជាប់, ជំពាក់”; ពន្ធ, ពន្ធន៍ ជា ន. “ចំណង, អន្ទាក់, គ្រឿង​ជាប់, ជំពាក់”) សួយ, អាករ​ដែល​ប្រជានិករ​ត្រូវ​បង់​តាម​កំណត់ : ពន្ធ​ស្រូវ, ពន្ធ​ទូក, ពន្ធ​ទាស, ពន្ធ​ខ្លួន...; ទារ​ពន្ធ, បង់​ពន្ធ ។

  1. (ច្បាប់) មានន័យថាពន្ធនិងអាករទាំងឡាយ ។

ពន្ធដារ ពន្ធ​គ្រប់​មុខ : ការ​បង់​ពន្ធដារ​សម្រាប់​ដែន​ដី ហៅ​ថា រាជ​ពលី ។

ពន្ធ​ចំពោះ ពន្ធ​ដី​ស្រែ​ចម្ការ​ជាដើម ដែល​សាមី​ខ្លួន​ជា​ម្ចាស់​របស់​ត្រូវ​បង់​ជូន​រាជការ តាម​ចំនួន​ដែល​មាន​កម្រិត​ទុក​ជា​ស្រេច​ក្នុង​បញ្ជី ។

ពន្ធ​មិន​ចំពោះ ពន្ធ​នៃ​គ្រឿង​បរិភោគ​និង​គ្រឿង​ប្រើប្រាស់​ផ្សេង​ៗ​ដូច​ជា​ពន្ធ​គយ​និង​រដ្ឋាករ​ជាដើម ដែល​ជន​នីមួយ​ៗ​ត្រូវ​បង់​ជូន​រាជការ ដោយសារ​ខ្លួន​ត្រូវ​ការ​បរិភោគ​ឬ​ប្រើប្រាស់​នូវ​វត្ថុ​ទាំង​នោះ ។