ពៈហ៊ុការ៉ី បា.; សំ. ( ន. ឬ គុ. ) (ពហុការិន៑) អ្នក​ធ្វើ​ការ​ច្រើន; អ្នក​ធ្វើ​ការ​នឿយ​ហត់​ច្រើន; បើ​ស្ត្រី​ជា ពហុ​ការិនី (ព. កា.) : ពហុ​ការី​ទាំង​បី​នាក់ ត្រូវ​ជឿ​ឲ្យ​ជាក់​កុំ​រវាត ខ្ញុំ​ទុក​អ្នក​ឯង​ដូច​ជា​ញាតិ ចូរ​អ្នក​កុំ​ឃ្លាត​ចេញ​ពី​ខ្ញុំ ។