ពាយ
( កិ. ) វិនាស, បាត់, ហិន; រលស់ស្ទើរនឹងអស់ : សង្កើចពាយ, មាន់ពាយ ។ គុ. ដែលវិនាស, ខូចឬដែលរលស់ស្ទើរនឹងអស់ : ស្រូវពាយ គឺស្រូវដែលខូចព្រោះក្រាចាប់ជាដើម ។
ពាយ បា.; សំ. ( ន. ) (វាយ ឬ វាយុ; វាយុ) ខ្យល់, ត្រូវប្រើពាក្យ ព្រះ ដាក់នាំមុខផងជាដរាប : ព្រះពាយ ឬ ព្រះពាយុ (តែ ព្រះពាយុ មិនសូវប្រើ) ។ ពាយុ