ស. ( ន. ) (ប៉ិនតោ អ. ថ. ពិនតូ) ភាជនៈ​ស្ពាន់​ឬ​ប្រាក់ រាង​មូល​ច្រឡោ មាន​ត្រចៀក មាន​គម្រប​សម្រាប់​ដាក់​ចាន​សម្ល​តូច​ៗ ស៊ន​លើ​គ្នា : រៀប​សម្រាប់​មួយ​ពិនតូ ។ ចាន​ស្រាក់​ក៏​ហៅ ពិនតូ ដែរ ។