ពិភប់ សំ. បា. ( ន. ) (វិភវ “សេចក្ដីចម្រើន; ទីកើតផ្សេងៗ; ទ្រព្យ, សម្បត្តិ; សេចក្ដីវិនាស,...”) ខ្មែរច្រើនប្រើសំដៅសេចក្ដីថា “មនុស្សលោកទាំងមូល” : ទាំងពិភព, ពិភពលោក, ផែនពិភព ។ ពិភពនាគ ឬ នាគពិភព ឋានលំនៅនៃពួកនាគ ។
