--រោត សំ. បា. ( ន. ) (វិរោធ) កំហឹង; កំហុស; សេចក្ដី​ស្អប់; ដំណើរ​ឈ្លោះ​ទាស់ទែង; សត្រូវ ។ ខ្មែរ​ច្រើន​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ ក្រោធ ថា : ក្រោធ​ពិរោធ គឺ​ក្រោធ​ខ្លាំង (ម. ព. កុល​ពិរោធ ផង) ។ ប្រើ​ជា កិ. ក៏​បាន (រ. ស.) : ទ្រង់​ព្រះ​ពិរោធ ។