ទ្រ័ប សំ.; បា. ( ន. ) (ទ្រវ្យ, វ > ព = ទ្រព្យ; ទព្វ) វត្ថុ, ធនធាន, សម្បត្តិ ។ល។ ខ្មែរយើងប្រើពាក្យនេះចំពោះតែវត្ថុមានមាសប្រាក់ជាដើម ដែលមានម្ចាស់ ។ ទ្រព្យធន, ទ្រព្យសម្បត្តិ គឺទ្រព្យផ្សេងៗ, ទ្រព្យសម្រាប់ប្រើប្រាស់ ។