ពុត-ធិ សំ. បា. ( ន. ) ប្រីជា, ប្រាជ្ញា, ការយល់ : មនុស្សមានពុទ្ធិ (សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ) : អ្នកសុទិដ្ឋិ ដែលមានពុទ្ធិ ប្រសើរឆើតឆាយ តែងមានយោបល់ យល់ការវែងឆ្ងាយ ញ៉ាំងជនទាំងឡាយ ឲ្យបានក្ដីសុខ ។
