( កិ. ) ប្រមូល​ផ្សំ​ដាក់​ឲ្យ​ខ្ពស់​ឡើង : ពូន​ដី, កណ្ដៀរ​ពូន ។ ផ្ដុំ​ជា​ពួក​ជិត​ប្រកិត​គ្នា : ហ្វូង​គោ​ផ្អើល​ពូន, មនុស្ស​ផ្អើល​ពូន​ចុះ​ពូន​ឡើង ។ គុ. ដែល​មាន​សាច់​ឡើង​ខ្ពស់​ដូច​គេ​ពូន : ស្មា​ពូន ។ ព. ប្រ. ក​ពូន​សម្បត្តិ ក​បង្កើត​សម្បត្តិ​ឲ្យ​ចម្រើន​ច្រើន​ឡើង​ដូច​គេ​ពូន​ដី ។