( ន. ) ខ្សែរ​ធំ​ៗ សម្រាប់​ចង​ក្រៀក​អ្វី​ៗ ដែល​ធំ, ដែល​ធ្ងន់ : ពួរ​ជក់​ដូង, ពួរ​ធ្មៃ ។ ពួរ​ចាំង ពួរ​ធ្នៃ​ខ្នាត​ធំ​បំផុត ។ ឈើ​ពួក​ខ្លះ​ដែល​ដុះ​ចេញ​ជា​ឫស​សំយុង​ចុះ​មក​ក្រោម​ឬ​ដែល​ដុះ​ជា​សាច់​ត្រង់​គល់​ផត​ទាំង​ពីរ​ខាង​ខ្ពស់​កណ្ដាល​ទ្រនុង : ពួរ​ជ្រៃ, ពួរ​ស្រឡៅ, ពួរ​ស្ពង់ ។ ពួរ​សរសៃ ឬ សរសៃ​ពួរ សរសៃ​ធំ​ដែល​មាន​សណ្ឋាន​ស្រដៀង​នឹង​ខ្សែ​ពួរ ។