ពោង

( ន. ) សរីរប្រទេសដំរីនៅត្រង់ក្បាលមានសណ្ឋាន ជាពកពីរដុំប៉េងចេញទ្រងាង : ពោងដំរី ។
កំសួលដែកឬស័ង្កសី មានសណ្ឋានស្រួចជ្រលមលើក្រោម ប៉េងត្រង់កណ្ដាលផ្សារភ្ជិតទឹកជ្រាបចូលពុំបាន សម្រាប់បោះបង្គោលចងបណ្ដែតក្នុងទឹកជាគ្រឿងសម្គាល់បង្ហាញនូវនាវាឲ្យដឹងថាជ្រៅឬរាក់ : បោះពោង, ចងពោង ។
ប្រដាប់សម្រាប់ទម្លាក់បណ្ដែតទឹកហែលតោងក្នុងវេលាដែលមានគ្រោះថ្នាក់លិចនាវា : តោងពោងហែល ។
ស្លឹកកណ្ដបឬស្លឹកកន្លះមានចម្រឹងនិងវ័ណ្ឌចងព័ទ្ធជាវង់មូលសម្រាប់ដាក់ស្រូវ : ពោងស្រូវ ។
ចង្ក្រានធំធ្វើដោយដីស្អិតបន្ទើតលើផ្ទៃដីសម្រាប់ដាំខ្ទះធំរម្ងាស់ទឹកត្នោតធ្វើស្ករឬសម្រាប់ដាំខ្ទះស្លដណ្ដាំ : ពោងស្ករ អ្នកស្រុកខ្លះហៅ គុក ថា : គុកស្ករ, គុកដាំស្ល ។
ភូមិនៃឃុំសូរភី
ភូមិនៃឃុំសំបួរមាស