( កិ. ) បាច​គ្រាប់​ពូជ​ល្អិត​ៗ​មាន​គ្រាប់​ស្ពៃ, ល្ង, ថ្នាំ, ស្រូវ ជាដើម ដើម្បី​ឲ្យ​ដុះ​លូត​លាស់​ឡើង : ព្រោះ​ស្ពៃ, ព្រោះ​ថ្នាំ, ព្រោះ​ស្រូវ ។

( អា. និ. ) ហេតុ, ដ្បិត, ធ្វើ​ការ​ពុំ​កើត​ព្រោះ​ឈឺ, រៀន​ពុំ​ចេះ​ព្រោះ​ខ្ជិល ។ល។ ព្រោះ​តែ និ. ហេតុ​តែ ។ ព្រោះ​ថា និ. ដ្បិត​ថា ។ ព្រោះ​ហេតុ​នេះ ដោយ​ហេតុ​នេះ ។ ព្រោះ​ហេតុ​នោះ និ. ដោយ​ហេតុ​នោះ, អំពី​ហេតុ​នោះ ។ ព្រោះ​ហេតុ​បាន​ជា និ. ដោយ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា ...។

ព. បុ. ( គុ. ) ( ព. បុ. ) ស្ទាវ : គោ​ព្រោះ គឺ​គោ​ស្ទាវ ។