ភ័ន-- បា. ( ន. ) (ភណ្ឌ + អគារ) ឃ្លាំង, ឃ្លាំងដាក់ទ្រព្យ ។ រាជភណ្ឌាគារ ឃ្លាំងដាក់ព្រះរាជទ្រព្យ (ឃ្លាំងហ្លួង) ។ សង្ឃភណ្ឌាគារ ឃ្លាំងដាក់របស់សង្ឃ (ឃ្លាំងសង្ឃ) ។ល។
