ភ័ត-តាភិ ហា បា.; សំ. ( ន. ) (< ភត្ត + អភិហារ; ភក្ដ--) អ្នកចាត់ចែងភោជន, អ្នករៀបចំភោជនាហារ, អ្នកលើកភត្តបម្រើភ្ញៀវ ។
