ភ័ត-តុត-ទេសៈកៈ បា. ( ន. ) (< ភត្ត + ឧទ្ទេសក) អ្នកសម្ដែងភត្ត គឺភិក្ខុដែលសង្ឃសន្មតឲ្យជាអ្នកទទួលភារៈខាងមុខការចាត់ចែងភត្តដល់ពួកបព្វជិតក្នុងវត្តតាមលំដាប់វេន ដែលទាយកនិមន្ត... (ព. វិ. ពុ.) ។ ភត្តុទ្ទេសក៍