ភៈយង់-ក សំ. បា. ( គុ. ) ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លាច, ដែល​គួរ​ឲ្យ​ខ្លាច, ដែល​សម្បើម​ខ្លាំង : ទី​ភយង្ករ, ព្រៃ​ភយង្ករ គឺ​ទី​ឬ​ព្រៃ​ដែល​មាន​អ្វី​មួយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លាច, ដែល​គួរ​ខ្លាច ។