ភយូប៉ៈទ្រប់ សំ.; បា. ( ន. ) (ភយ + ឧបទ្រវ; ភយ + ឧបទ្ទវ) ឧបទ្រព្យដែលគួរខ្លាច, ចង្រៃយ៉ាងសម្បើម : កើតមានភយូបទ្រព ។ (ព. កា.) : ភយូបទ្រព ចេញពីប្រភព នៃជនពាលា កំពុងសុខៗ វានាំគ្នីគ្នា បង្កើតឲ្យជា ភយន្តរាយ (ម. ព. ឧបទ្រព ទៀតផង) ។
