ភាតរ៉ៈភាប បា.; សំ. ( ន. ) (-- + ភាវ; ភ្រាត្ឫ + ភាវ) ភាវៈនៃបងប្អូន; សេចក្ដីរាប់រកគ្នាដូចបងដូចប្អូន : ភាតរភាព ឬ ភាតុភាពរបស់ពួកមនុស្ស, សង្គ្រោះគ្នាដោយភាតរភាព, និយាយស្ដីរកគ្នាដោយភាតរភាព ឬ ដោយភាតុភាព ។ ភាតុភាព
